vrijdag 9 november 2012

reptielen opvang

nog een paar fotos van ons bezoekje aan een reptielen opvang. tobias is dol op reptielen en helemaal niet bang, zoals je op volgende foto's kan zien:
 tobas en kameleon
 
 tobias met slang om zijn nek
 
 
deze mooie groene (geen groene mamba hoor, de meest giftige slang van kenia!) slang staat erg mooi bij mijn sjaal :)
 
en nog een slang
met zijn allen aan de slang
 
En tenslotte nog een paar lieve schildpadjes
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

donderdag 8 november 2012

leuke dingen

Nu ik meer tijd heb, moet ik ook meer schrijven, eerlijk is eerlijk. Dus hierbij weer een kleine update vanuit Nairobi.

Momenteel niet zo heel veel spannends te melden, maar wel wat foto's, om iedereen nog eens even lekker te maken hoe heerlijk het hier is. (en dan heb ik het niet alleen over het uitzicht, 25 graden, zon, zelfs in de regentijd...)

Alles goed hier, ik heb het druk met heel veel leuke dingen doen en maak me nog een beetje druk met de school en het schoolbestuur. (kreeg trouwens onlangs nog verzoek of ik beschikbaar was voor een HR Dir functie hier in Nairobi, maar ondanks dat ik erg vereerd voelde dat ik werd gevraagd, toch vriendelijke bedankt). Het leven zonder baan bevalt momenteel goed en mijn humeur, lichamelijke gezondheid en relatie met tobias zijn er enorm van opgefleurd.

Van 12 tot 24 oktober was mijn moeder hier, super stoer dat ze helemaal alleen naar Kenia was gekomen! Daarnaast is ze ook nog mee naar de kust geweest, samen vliegen en dan nog 2 uur in de auto, naar Watamu. Klein dorp aan de kust, met azuur blauwe zee, wit wit strand, palmbomen, prachtige koralen, heerlijk huis met 10 slaapkamers en dito badkamers, aan het strand, zwembad erbij, in glasbodem boot gevaren, gesnorkeld (ook tobias, die nu helemaal om is en zwemmen en duiken heel leuk vindt :) ), slangen opvang bezocht (heel spannend want we mochten zelfs een paar slangen, een kameleon en een schildpadje vasthouden), mooie schelpen gevonden en lekker geluierd.

Hieronder een impressie:
uitzicht vanuit de tuin bij vloed



we hadden een knal rode zeester en een inktvis gevonden
 
de snorkel glasbodem boot
 

Eva en tobi op snorkel boot
 
samen snorkelen op t rif, wel even je bril goed op zetten tobi!
 
zonsondergang op t strand, op voorgrond tobias en oma aan het schelpen zoeken

het huis waar we verbleven (incl kok en housekeeping natuurlijk :))

 
het strand en rif van Watamu (met in de verte tobias en vriendinnetjes op zoek naar tropische visjes)
 
 
happy family (tobias wilde niet op de foto :) )
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

donderdag 4 oktober 2012

autumn blues?

Van de week op BVN, de nederlandse tv zender buiten europa, zag ik de herfstblaadjes vallen... nu lig ik met griep in bed..... tijd voor de blog!

Jacaranda TreeBuiten bloeien de bomen (zie foto van de jacaranda tree) en is het zeker 25 graden met heerlijk lente briesje... En toch lijkt het alsof ik de herfst mis, de regen, de wind, donkerdere dagen, het gevoel dat de kou op komst is, spinnenwebben, boswandelingen, kastagnes zoeken met tobi en poffen in de openhaard. Grappig, want ik was nooit zo'n fan van de herfst, maar die seizoenen, hebben toch wel wat.

Dit jaar gaan we niet alleen de herfst, maar ook de winter missen, want de eerste keer dat we weer naar europa komen is eind maart. Kerstmis wordt dit jaar 2 weken Kaapstad in Zuid Afrika, waar het dan volop zomer, waar we jinglebells op het strand zullen horen. Maar waarschijnlijk geen oliebollen zullen eten, alhoewel.... we vieren oud en nieuw met vrienden, misschien regel ik wel iets. De Kaap vind ik nog steeds een van de aller fijnste plekken op de wereld, eten en wijn is er geweldig, je kan er leuk shoppen, je hebt de zon, zee, strand, natuur is prachtig, gele rotsen, azuurblauwe zee, pinguins, zeeleeuwen, walvissen, dolfijnen, je kan zeilen, wandelen, paardrijden, en alles is even mooi...


Byzonder is dat ik waarschijnlijk na meer dan 30 jaar een heel oud vriendinnetje ga ontmoeten, Esther, die ooit begin jaren '80 met haar ouders naar Zuid-Afrika is vertrokken. Helaas was ik het contact verloren, maar opeens zag ik dat ze een link was van een kennis op Linkedin. Wat blijkt, zij werkt ook in de Telecom, momenteel voor Millicom in Tanzania en ze woont in Dar es Salaam. Maar met kerst gaat ze naar Kaapstad en gezien de volle agenda;s hebben we afgesproken om elkaar daar, waarschijnlijk op de boulevard van Camps Bay te ontmoeten. Ben nu al heel benieuwd!

Afgelopen zondag zijn we met zijn 3-tjes op stap geweest naar de zuid-kant van Nairobi, Ungata Rongai//Gitengeles genaamd. Na eerst een weg door de buitenwijken van Nairobi, om nairobi National park heen, daarna een dirt road op, hobbel de bobbel, zo'n 5-10 km.

Aan de zuid-kant van Nairobi is het erg droog, het park valt nog mee (daar groeien gelukkig nog veel bomen) maar daar buiten is bijna geen grasspietje te bekennen. Af en toe een huisje met een hek van kippengaas erom heen, maar stoffig en droog, droger, droogst. Je vraagt je af waarom mensen geen boom planten, heb je in elk geval schaduw, af en toe een afgevallen tak als brandhout en bomen houden het water vast in de grond... De erosie en ontbossing is op zo'n moment wel heftig om te zien.

In Gitengeles is een Frans echtpaar een glasfabriekje begonnen, Gitengela Glas genoemd, nu zo'n 20 jaar terug, waar men glas hergebruikt om er schalen en vasen van te maken, kralen, glas in lood etc. Er werken zo'n 50 mensen aan mooie en minder mooie dingen. Een heel artistiek gebeuren, zelfs de gebouwen zijn kunstswerken. http://www.kitengela-glass.com/



Tobias vond het ook erg mooi, en kon zijn geluk niet op, toen hij bij een van de grote glas werkplaatsen allemaal stukjes gekleurd glas van de grond kon oppikken en meenemen.


Thuis hebben we ze gewassen en nu glinsteren ze in een doosje op zijn kamer. Daarnaast hebben we van de glazen kralen (sommige in mooie vormen zoals hartjes, beertjes en bloemetjes) gekocht en daarvan een mobiele gemaakt voor Eva Marie, het dochtertje van Anitha en Frank en zusje van Moise, tobias zijn vriendje. Eva Marie is 3 weken geleden geboren en natuurlijk was ik wel een beetje trots op mijn naamgenootje.  Gisteren hebben we de mobiele naar Eva Marie gebracht, ze is nu nog een beetje te klein, maar misschien vindt ze het geklingel van het glas wel al heel mooi.
(foto: tobias in zijn nieuwe voetbal kleren, met piraten hoed en eva marie op schoot).



En nu weet ik eindelijk waar ik mijn glas heen kan brengen, want ik vind het een sport om zo min mogelijk afval de produceren:
etensresten en tuin/groente afval gaat naar de kippen, lege potjes en bakjes geef ik aan de staff, oud papier gaat in de openhaard, dus alleen wat plastic en blik gaat nog de vuilnisbak in en dan nog hou je best wel veel troep over.

Sinds een maandje ben ik weer aan het paardrijden en sinds 2 weken heb ik er een paardrij vriendin bij, Arienne een nederlandse die hier tijdelijk woont ivm adoptie van hun 2e zoontje. De paardrijleraar is geen held (eigenlijk kan hij er zelf bitter weinig van) maar gelukkig is het allemaal nog niet zover weggezakt dat ik niet meer weet welke oefeningen je moet rijden om het paard een beetje los te krijgen en af en toe kan ik het paard, wat zelf niet byzonder getraind is, nog wat bijleren.
Best leuk en goed voor mijn conditie. Arienne is stuk fanatieker dan ik (zij rijdt in Nederland zeker 2-3x per week) en daardoor ben ik nu ook wat fanatieker bezig en dat is echt goed voor me. Helemaal warm en bezweet kom ik het paard weer af, maar dan heb ik in elk geval wat gedaan. Daardoor gaat het met mijn astma ook steeds een stukje beter. Ben nog niet van de medicijnen af, maar mijn conditie gaat wel vooruit.

Daarnaast probeer ik elke weer, liefst met to en chiel erbij of een stuk te wandelen, of te zwemmen sinds een maand of 2 zijn we erachter dat er bij de VN een mooi zwem/sport complex is, geheel met leuke ligbedjes, ober die drankjes komt brengen en redelijk eten. Ook is er een groot voetbal veld bij hetVN complex, waar tobias met zijn verjaardagskado, een radio bestuurbaar vliegtuigje, kan vliegen. Succes verzekerd!

Omdat chiel een VN pasje heeft kunnen we daar voor habbekrats hele middag zitten en van zon en 't water, zelfs tobias, genieten.

Met tobias en het zwemmen gaat het gelukkig een heel stuk beter. Tobias kon niet zo goed opschieten met de zwemleraar, een doorgewinterde keniaan, die het leuker vindt om keniaanse top-zwemmers te trainen, dan kleine kindjes les te geven. Het niet zeuren maar doorbijten motto viel bij tobias met zijn watervrees niet bepaald in goede aarde, waardoor hij eerst heel bang was geworden en toen dat eenmaal werd erkend en tobias zelf mocht bepalen wat hij met zwemles zou gaan doen, ging hij alleen nog maar met kindjes van 4 in het pierebadje spelen.
Gelukkig zit mama in het bestuur van de school als HRM bestuurslid, dus toen de zwemleraar ontslag nam, heb ik geen traantjes gelaten. Vervolgens een nieuwe zwemjuf geworven, die tot nu toe heel goed bevalt en de kinderen positief stimuleert (met stickertjes, doen het altijd goed!) en tobias nu al een paar meter onderwater kan zwemmen en de schoolslag en borstcrawl aardig onder de knie begint te krijgen. Op mijn gezicht zie je nu vooral een glimlach, want het zou toch leuk zijn als wij over 2 jaar weer naar Nederland teruggaan met in elk geval het A-diploma op zak :)

tobias heeft uit zijn kookboek een schildpadden broodje gebakken met rosa, onze hulp. zelf gebakken smaakt altijd lekkerder!
 
Aanstaande zaterdag geven we een feestje vanwege chiel zijn 40e verjaardag samen met een vriend die ook 40 is geworden, 1,5 week terug. hopelijk ben ik dan weer beter, want de voetjes moeten van de vloer. Rene, een vriend, is DJ, dus dat wordt vast gezellig!


sea turtels in watamu

ps over een week komt mijn moeder logeren en gaan we naar Watamu aan de kust met vrienden... witte stranden, blauwe zee, koraal riffen, dolfijnen, zee schildpadden (hopelijk kunnen we ze uit het ei zien kruipen, seizoen is net begonnen) en nog een nationaal park om de hoek, heb er nu al zin in!

Ziek, maar ook lekker in de tuin vandaag, misschien valt t toch wel mee, met die herfst blues :)

zondag 2 september 2012

Hoi allemaal,

Sorry! Het is ruim een half jaar geleden, maar nu eindelijk de tijd om weer eens te schrijven. Ik ben nog wat aan het klussen om via iPad fotos op te laden, maar dat komt nog, volgende blog.

Sinds 1 aug. ben ik dan eindelijk gestopt met werken en geniet nu van mijn vrije tijd. Dus lekker aan het koken en taarten baken, en met tobi leuke dingen doen, en koffie drinken met de andere mama's, etc etc.

Ik zit nog wel in het schoolbestuur en nu de school weer is begonnen vergt dat ook nodige aandacht en tijd. Maar dat is ok, heb ik nog iets serieus te doen.

Michiel heeft het bere druk, vertrekt sochtends rond 7 uur en is dan bijna 12 uur later, rond 6. 30 uur weer thuis. Tja iemand moet de centjes verdienen.... Ook hier in afrika.

Met Tobias gaat prima, over 2 weken wordt hij 6 jaar en hij verheugd zich op zijn feestje. Op school leert hij nu lezen en schrijven want hij zit net in groep 3 en dat vindt hij heel spannend en leuk. Ook zit hij op paardrijden, foto volgt.

Nou verder alles zo zijn gangetje hier, geen byzonderheden. Volgende blog schrijf ik wat meer over afelopen 6 maanden, want er is natuurlijk wel een hoop gebeurd.....! (michiel arm gebroken, want van dak gevallen, ik ben nog 3x naar nigeria geweest en 2x naar ghana, een van tobiss zijn beste vriendjes vertrok in feb naar NL, dat vond hij heel jammer, wij hebben eindelijk EINDELIJK, onze auto, hele dikke 4 weel drive, waarmee we, meteen naar masai mara (6 uur rijden) zijn geweest, ik achter het stuur, hele rotweg vol met kuilen etc lang heb gereden, en afgelopen week heeft michiel onze chauffeur ontslagen, nadat we zoveelste gezeur met hem hadden, hij heeft tot 1 nov tijd om wat anders te zoeken... )! De rest en meer details volgen snel.








zondag 12 februari 2012

loooooong time

Tjonge jonge, wat heb ik lang niet geschreven.
3x raden waarom? 

DRUK...........
Met Werk:
Sinds ik in november in Lagos (Nigeria) was geweest, en mij was gevraagd om directeur HRM te worden, is mijn week heel vol geworden. Het werk is veel (de huidige HR manager in Nigeria functioneert niet optimaal, die in ghana is heel junior (1 jaar ervaring)), hectisch (bedrijf in 4 landen met ruim 1000 fte personeel) en ongeveer alles moet tegelijkertijd aangepakt worden. Je vraagt je af waar je moet beginnen en bent ondertussen constant brandjes blussen, tja.
Overigens ben ik officieel nog steeds consultant, lang verhaal, ga ik verder mensen maar niet mee lastig vallen. Maar voor mij is het zo wel goed en ik bekijk het een beetje van maand tot maand. Als ik het niet meer trek stop ik ermee…
Afgelopen 2 weken ben ik weer op pad geweest voor mijn werk, eerst een dikke week naar Lagos, Nigeria en toen nog 3 dagen Accra, Ghana waar we ook een vestiging hebben. In Ghana is een hoop mis, reorganisatie in october die niet goed gegaan is, en wat je misschien niet zou verwachten in Afrikaans land, de arbeidswet is behoorlijk streng hier, want vakbonden zijn sterk. Zo hebben we net 3 mannen die (min of meer, zaak ligt ingewikkeld) onterecht onslagen waren afgelopen okober, bijna 1 maand per dienstjaar ontslag vergoeding betaald. Waarschijnlijk moeten er eind deze maand weer 20 mensen uit, dit keer ga ík me er flink mee bemoeien, zodat hopelijk allemaal rechtmatig en goed gebeurt.
Uitzicht vanuit mijn slaapkamer in NGong Hills tijdens strategy weekend NL school

Met bestuur Nederlandse school:
Sinds november zit ik in het bestuur van de Nederlandse school met als portefeuille HRM (hoe kan het ook anders?). Ook daar is een hoop niet helemaal goed geregeld, dus ook daar flink werk (vrijwillg) aan de winkel. Maar het team: bestuur en docenten is wel heel gezellig en enthousiast en dat maar het wel weer leuk om te doen.

Met vakantie vieren in Nederland:
Van 19 december tot 7 januari zijn we op pad geweest. Eerst ben ik met tobias naar NL gekomen en heeft tobias oa nog een nachtje geslapen bij zijn beste vriendje Nicolas in Den Haag en gespeeld bij zijn andere beste vriendinnetje en vriendje Roos en Thijs en is hij een dagje meegeweest naar zijn oude school. Dat was heel erg leuk. Daarnaast natuurlijk met de feestdagen familie bezocht en daar waar het maar ging ook al onze vrienden, zo zijn we met oud en nieuw in de Roelofsstraat  geweest en een hoop vrienden gezien en nog een familie borrel georganiseerd in Amsterdam.
Helaas heeft tijdens de trip onze auto het begeven, dus … geen auto meer. Maar goed, we waren er al wel achter dat het waarschijnlijk toch goedkoper was om auto te huren dan deze auto maar te blijven betalen. Na 2,5 week NL voor mij (en 1,5 voor michiel) zijn we nog 3 dagen in Italie geweest.

Daar was het koud (maar niet zo koud als nu, begreep ik, want nu ligt er flink sneeuw, zelfs in Rome).
Sinds een week hebben we ZUKU, dat is TV net met BVN, waardoor we nog stukje 11-steden koorts hebben meegekregen! Toen wij in NL waren was het koud en donker, maar geen echte winter, meer herfst met heel veel storm. Toen verlangden we wel weer heel erg terug naar Kenia, waar we nu lekker buiten zitten, 28 graden, lekker briesje, colaatje, chipje buiten op het terras, we mogen niet klagen!

heerlijk weer, strand in lagune van Lagos, Nigeria (met ons prive zwembad :)

Met Kiswahili les
Vanaf oktober tot eind van het jaar heb ik 2x per week een uur Kiswahili les gehad. Ondertussen ken ik al heel veel, maar ben er in januari mee gestopt omdat het te veel werk mbt mijn werk. Beetje jammer, maar basis is gelegd, ik moet het nu in praktijk gaan brengen, maar ik ben een beetje lui J
Maar goed, michiel (die het ook voor zijn werk zou kunnen gebruiken) weet nog helemaal niet van de taal, hij heeft het nl ook heel druk, dus ik vind het wel goed dat ik er meteen aan ben begonnen.

Met Michiel zijn werk gaat het ook goed. Hij reist een stuk minder dan ik (gelukkig), maar heeft het wel heel druk. Aan de andere kant gaat het wel goed. Er worden zelfs voorzichtig verbeteringen en nieuwe resultaten geboekt… dus VOORRRRALLL DOORGAAN.


tobias en bonny op zoek naar een hagedis (vorige huis)

Met Tobias:
Tobias heeft in Kenia helemaal zijn weg gevonden, hij is nu ook heel thuis in het huis, op de compound en in de straat. Onze buren (en tevens medeeigenaar van huizen) is een keniaanse dame met haar man en 3 kinderen van 7 (tashi), 6 (gemma) en 3 (baraka), Daarmee speelt tobias bijna elke dag.
Dan wonen er bij ons in de straat 4 Nederlandse gezinnen, die we regelmatig zien. Mn Hugo (7 jr) en Tobias en Gijs (5) zijn dikke vrienden spelen vaak bij elkaar.
Sinds januari hebben we een extra oppas: bonny. Bonny was bewaker bij ons oude huis en speelde toen al hele dagen met tobias. Daarom leek het ons wel goed om een jongen ipv een meisje als oppas te hebben en dat werkt heel goed. Samen fietsen (bijv naar het huis van hugo) of in de tuin beestjes zoeken of beetje stoeien, tobias vindt het heel leuk.
Tobias heeft dus heel wat vrienden, maar zijn dikste vrienden zijn toch wel Moise (Mo) en Enan. En tot zijn grote verdriet is Enan vorige week definitief naar Nederland vertrokken met zijn ouders en zusje. Tja, er zijn wel regelmatig wisselingen en dat hoort ook bij het expat leven. Soms wel een beetje moeilijk.

Hele Nederlandse School voerde een kerst musical op net voor kerstvakantie.

Met onze dieren
De luxe van het hebben van Bonny is dat hij sochtends als tobias naar school is de tuin verzorgd en de dieren.
We hebben momenteel 8 kippen (waarvan 2 jonge kippen hanen blijken te zijn. De buren waren met vorige haan niet zo blij, dus waarschijnlijk dat deze hanen als ze gaan kraaien ook weg moeten, want vanaf sochtends 5 uur wordt je wakker gemaakt door ze (mn tobias slaapt dan niet meer en dat is geen feest!) Dus ik vrees dat die 2 beesten vroeg of laat in de pan verdwijen.
Kat nico is ook meegekomen ,want die verhongerde in het andere huis. Heel leuk beest, maar een beetje te leuk. Hij had ontdekt dat je via de buiten openhaard (zit aan huis vast) de schoorsteen in, de binnenopenhaard in kan en dus het huis in kan komen. Omdat er geen afsluitklet in de openhaard zit binnen (foutje?) doet hij dat dus bij alle 4 de huizeen. De andere bewoners (allergisch net als michiel overigens) vinden dat niet zo leuk, behalve 1 buurvrouw, die is helemaal verliefd op dat beest en nu is er een beetje een rel want eigenaar wil dat kat verdwijnt, maar andere buurvrouw wil dat kat blijft. En wij vinden dat ze sowieso gat in schoorsteen moeten regelen, want vandaag is het de kat, morgen een aap in je huis (en daar word je helemáál niet blij van, dat kan ik uit ervaring zeggen!)
Wij hebben ondertussen wel ander adresje voor hem gezocht, maar eerst moeten de buurvrouwen het maar uitvechten. Dus kat is nu “on probation” (hij heeft een proeftijd).
En dan de nieuwste aanwinst: flipoor en flappie 2 konijntjes van tobias (3 maanden oud en heel schattig). Tobias vindt ze wel heel leuk, maar niet zo lief, want ze hebben nogal scherpe nageltjes, maar die gaan we binnenkort maar eens knippen.

Met de auto
Die er nog steeds niet is, maar er zit nu (hopelijk!!!!) schot in de zaak en we kunnen de auto over 2 weken verwachten…! Zou toch wel fijn zijn hoor!

Leuke dingen?
Blijft er dan nog tijd over voor leuke dingen vraag je je af? Nou ja wel hoor, a. omdat we natuurlijk flink veel hulp hebben, 3 mensen in dienst, Rosa die alle huishoudelijke klusjes in huis doet, incl was, strijken, schoenen poetsen, koken en boodschappen doen.
Bonny die op tobias past en alle klusjes buitenshuis doet, zoals ons opblaas zwembad (1 meter hoog,bijna 4 meter doorsnede!) schoonmaakt, terrassen veegt, planten water geeft, gras sproeit en ramen schoonmaakt buiten.
Bernhard, die onze chauffeur is, maar ook klusjes doet in en om het huis en daarnaast kleine boodschapjes, dingen regelt (bijv. energie rekening betalen of langs postkantoor etc.) en tobias van school haalt.
Maar 3 mensen in dienst betekent ook verantwoordelijkheid, als er iets met ze is, regelen dat je duidelijk communiceert wat je van ze verwacht, etc.

Door de weeks is het dus vooral school en werk, in het weekend doen we leuke dingen. Je hebt hier veel restaurants waar je heerlijk buiten in een grote tropische tuin kan zitten, hapje, (zuid afrikaans) wijntje erbij en tobias speelt in de speeltuin, heerlijk relaxed.
Verder is tobias dol op: de midget golfbaan, het zwemparadijs met grote glijbanen, de bolingbaan, de bios, de super trampoline (met harnas aan een elastiek 5-6 meter in de lucht springen) etc etc.. En als we onze auto hebben gaan we zeker ook wat vaker naar Nairobi National Park, lekker ontbijten tussen de wilde dieren J.
De natuur hier is zo mooi, en zelfs nu het volop zomer is en warm is het toch nog heel groen. In januari ben ik met het schoolbestuur in Ngong heuvels geweest voor een strategie meeting. Op een half uurtje buiten Nairobi, zoveel ruimte, groen, in een landhuis op de top van de heuvel, prachtig.

Conclusie, we hebben het druk, maar genieten ook nog steeds enorm van de omgeving, het mooie weer, de uitstapjes en dit prachtige land!

le rustique, een van onze favoriete lunch plekjes