weer terug in NL

Dinsdagmiddag om 16 uur zette ik weer voet op nederlandse bodem, kleine cultuur schok... toen met auto naar Baarn om tobias bij Michiel zijn moeder op te halen. Tobias was in goede bui (lekker verwend door opa en oma 6 dagen lang). Rond 22 uur waren we thuis, tobias lag al lekker te slapen in de auto, dus die in bed gelegd en zelf nog even wat mailtjes zitten schrijven en toen ook snel naar bed, want woensdag zou drukke dag worden.

Woensdagochtend eerst Tobias naar de BSO gebracht. Hij had er niet zo'n zin in, en dat snapte ik ook wel, maar helaas, ik moest naar tandarts voor wortelkanaal behandeling en om dan 4 jarig jongetje om je heen te hebben dansen in tandartspraktijk is ook geen goed idee... En daarnaast had ik een klussenlijst van hier tot Nairobi, dus het kwam wel goed uit dat ik even handen vrij had.

Smiddags om 15.30 uur Tobias opgehaald, want ik had hem beloofd dat we nog 1 keertje naar de "vissen" (= sealife) in Scheveningen zouden gaan. Ook al is hij er zeker al 15 keer geweest, hij vind het bij Sealife nog altijd prachtig en ontdekt steeds weer nieuwe dingen, best wel schattig hoe enthousiast hij kan doen als hij een zeepaardje ziet :). Toen thuis pannenkoeken gebakken. Tobias hielp mee, hij kan al heel goed eieren breken en netjes zonder te morsen in kom bij de bloem doen en dan melk erbij en goed mixen.

Donderdag gingen Tobias en ik samen op stap, we moesten naar de travel clinic voor de laatste prikken: hepatitus B en Rabies (=anti-hondsdolheid, nu we 2 honden hebben in Kenia geen overbodige luxe). Tobias hield zich itt vorige keren heel groot, geen traan gelaten, liet het rustig gebeuren. Toen naar speelgoedwinkel (want afspraak was dat elke keer als hij een prik moet, krijgt hij een (klein) kadootje) en vervolgens naar de film: Cars 2 is net uit in 3D. Tobias heeft dvd Cars 1 grijs gekeken, dus dit moesten we nog even meepikken. Rond 14 uur stonden we weer buiten, tijd om nog wat te shoppen, want ik had nog flinke boodschappenlijst. Daarna gaan eten bij Mc Donalds (ja het leek wel verjaardag voor Tobias), kreeg hij ook nog 2 kadootjes ipv 1 bij zijn happy meal, dus het kon niet op.

Vrijdagochtend snel koffer gepakt en aangekleed, want Tobias moest naar het station waar oma Annelies op hem wachtte om hem mee te nemen naar Vlissingen. Tobias vond het moeilijk om afscheid te nemen van zijn huis, wat hij voorlopig niet gaat terugzien (niet in huidige staat in elk geval). Hem aan mijn moeder afgeven viel me nog niet mee, elke keer moeten we weer een stapje verder in het afscheidnemen proces, en ja het moest, want ik moet flink aan de bak dit weekend.

Ik moest vervolgens snel naar mijn administrateur/belastingadviseur om wat dingen met mijn zaak af te ronden, want daar ga ik voorlopig mee stoppen. Daarna naar de kapper, ook voor laatste keer, kreeg nog allemaal lieve kadootjes van Cora, al dat afscheid nemen valt me zwaar...

Tja, vrijdag eind van de dag was het echt lekker raak: eerst flink aan het stressen over mijn ziektekosten verzekering, dat schiet nl niet echt op: Tip van eva: als je internationale verzekering afsluit, wees vooral niet te eerlijk, want ik krijg ondertussen het gevoel dat ik soort invalide ben. Omdat ik had ingevuld wel eens last van astma te hebben (1x per 2 jaar) word ik niet toegelaten in chiel zijn verzekering. Dus nu maar andere verzekeraar benaderd, in hoop dat die minder moeilijk doet.... Wat een gedoe zeg!
Vervolgens mailt de verhuizer opeens of ze nog wat dozen moeten langsbrengen omdat we zelf alles moeten inpakken volgens de offerte, he wat???  (ik nl weet zeker van niet) Bleek achteraf een foutje.... maar van dit soort foutjes word ik niet rustiger.
Tenslotte belt Simon, die mannetjes zou regelen om as donderdag /vrijdag om ons huis te schilderen ed zodat ik het netjes kan opleveren voor onze huurders, dat hij geen mensen heeft, ze zijn allemaal naar een bruiloft in Slowakije as week.... (vanmorgen belde hij dat hij het toch kan regelen, maar leuk is anders).

Dus rond uurtje of 9 lag ik in mijn bed, bij te komen van een dagje emoties en stress.

Vandaag, zaterdag was het klusdag, tobias is niet thuis, dus ik kon flink aan de slag. Kasten uitruimen, mn van Tobias. Spullen weggooien en uitzoeken wat mee moet, wat in opslag moet en wat in koffer voor ih vliegtuig moet. Verder kwam saskia, vorige bewoonster van ons huis in Nairobi, nog langs in Den Haag om spullen die ik voor haar had meegenomen uit kenia op te halen. Grappig om haar nu in NL te zien...

Michiel heeft ondertussen redelijk goede internet verbinding weten te regelen in Nairobi, dus we konden even skypen. Maar goed ook, want we bellen ons suf, onze telefoonrekening zal wel flink zijn deze maand.
Michiel begint ondertussen al aardig te wennen, heeft meteen flink drukke week achter de rug met boardmeeting afgelopen dagen. En natuurllijk bedrijf leren kennen, dus bezoek aan kliniek gebracht en de artsen aan het werk gezien, met hoofd ambulancedienst gesproken. As week gaat hij naar Tanzania en week daarop naar Uganda om daar ook operaties te bezoeken. Ondertussen regelt hij nog wat laatste dingen met het huis, water en licht en beveiliging omzetten, hij heeft de honden laten inenten oa. tegen hondsdolheid, en Rosa kookt lekker eten voor hem. Dus het gaat daar in elk geval wel goed.

Nog 2 dagen en dan staan de verhuizers op de stoep, dus wens me maar succes met de laatste loodjes pfffff !

ons huis in Kenia

Maandagochtend vertrok michiel al vroeg naar kantoor, waarna ik om 10 uur met Isac, michiel zijn chauffeur en 10 tassen naar ons nieuwe huis vertrok. Daar aangekomen was Rosa ( onze huishoudster) er al en ook een van de bewakers (die zijn er nl altijd), dit keer was het Bonny die me welkom heette.

Samen met Rosa huis schoongemaakt, persoonlijke spullen van Saskia die ik nog tegenkwam opgeruimd en onze tassen uitgepakt. Rond 13 uur kwam michiel langs om even wat te bespreken en samen boterhammetje te eten. Moeilijkheid is dat Rosa van 12 tot 18 uur werkt en daardoor zou Michiel haar nooit zien, want hij is pas rond 19 uur thuis elke avond. Beetje schipperen dus en omdat ze ons nog niet zo goed kent is het wel even spannend of het allemaal gaat werken. Vooral hoe we moeten omgaan met geld (voor deze mensen is 10 euro al heel veel geld) en om dan rosa te vragen om om boodschappen te gaan, is misschien beetje te veel gevraagd...

Daarbij komt dat we nog een hoop moeten regelen: betalen van rekeningen, huurcontract, beveiligingscontract, verblijfsvergunning en werkvergunning voor Michiel (En hopelijk ook voor mij en tobias vrij snel daarna).

Ons huis in Kenia, ik voel me net Karin Blixen (zie film Out of Africa, die is gefilmd in originele huis). Ons huis is waarschijnlijk in zelfde tijd gebouwd, wat wel betekent dat de douche zijn beste tijd écht wel heeft gehad! Maar verder is het wel romantisch, met giga tuin. Nog geen aapjes gezien trouwens, wel ibissen in de tuin...

Nadat michiel was vertrokken (en mij even afgezet had bij yaya center voor supermarkt) boodschappen gedaan en wat dingen gehaald die rosa nodig had en verder huis ingericht en zaken geregeld en.... tassen gepakt voor volgende ochtend. Want om 8 uur gaat mijn vlucht morgenochtend naar Nederland! (6 uur in de auto naar vliegveld).

Onze kippetjes, alleen eieren hebben we nog niet gezien, maar ik denk dat de guards ze meenemen.... moeten we maar even over kletsen met ze, want dat is niet de bedoeling.....

Savonds samen lekker gegeten bij Mediteraneo, de Italiaan van Nairobi... en toen voor het eerst slapen in het huis. Ik vond het nog wel beetje spannend, schrok van elk geluid, maar uiteindelijk toch in slaap gevallen, ik zal er maar aan moeten wennen denk ik.

dag 3 in Nairobi

Zondag, alweer. Iets minder dan een week was ik nog aan het werk... Wat gaat het snel! Vanmorgen hebben we met Rob ge-ontbijt in het Serena hotel. Rob is ook een ex collega van Michiel. Hij werkt momenteel in Nigeria, maar was op doorreis naar Zuid-Sudan even in Nairobi. Ook dat was erg gezellig, zien we vast nog vaker terug.

Tobias nog even gebeld ondertussen, gelukkig is hij gezellig aan het logeren bij opa en oma, dus voor ons even geen zorg! Na het ontbijt zijn we even in een andere mall, the Junction, gaan kijken en wat inkopen gedaan. De Junction ligt vlakbij tobias zijn toekomstige school. Ook daar veel uitbreiding en de winkels zien er allemaal best ok uit, al zijn spullen vaak mbt kwaliteit toch wel minder dan in Nederland en helaas (en dat zal je verbazen) meestal duurder of in elk geval gelijk geprijsd.

Kenia is echt geen goedkoop land, al zijn de lonen van mensen echt laag. Dus je beseft dat de gemiddelde keniaan echt niet in die mall komt, gewoon omdat ze niets wat daar wordt verkocht kunnen betalen. Onze huishoudster (maakt schoon, kookt, wast, strijkt en past en passant ook nog op Tobias) verdient 80 euro per maand. Eerst voel je je dan enorme uitbuiter, maar veel meer betalen heeft ook haken en ogen... schrijf ik later nog wel eens ove. Tja dat geeft stof tot nadenken!

Na de mall even terug naar het hotel om wat zaken te regelen ivm huur van het huis. Daarna in auto eerst naar Saskia om huur van het huis rond te breien. Daar ontmoeten we ook Rosa, onze huishoudster. Lief en verlegen, maar ik denk dat het wel goed komt. Morgen zie ik haar weer als ik om 10.30 uur erheen ga met alle tassen en spullen om in het huis uit te laden.

Nadat we alles hadden besproken gingen we door met de taxi naar Kim en Alexander en hun 2 zoontjes. Zij zijn Nederlands en wonen al 2 jaar in Nairobi. Het etentje was heel gezellig en ook leuk om te zien hoe een Nederlands gezin met jonge kinderen leeft in Kenia. Het gaf ons in elk geval een goed gevoel, we krijgen er steeds meer zin in.

Nog 1 dagje en dan zit ik al weer in het vliegtuig terug naar Nederland. Dat zal raar zijn, Nederland is toch wel heel anders dan Kenia, maar niet per definitie beter om eerlijk te zijn. En thuis wacht me nog een enorme klus mbt verhuizing, pffff, nog maar even niet aan denken!