ons huis in Kenia

Maandagochtend vertrok michiel al vroeg naar kantoor, waarna ik om 10 uur met Isac, michiel zijn chauffeur en 10 tassen naar ons nieuwe huis vertrok. Daar aangekomen was Rosa ( onze huishoudster) er al en ook een van de bewakers (die zijn er nl altijd), dit keer was het Bonny die me welkom heette.

Samen met Rosa huis schoongemaakt, persoonlijke spullen van Saskia die ik nog tegenkwam opgeruimd en onze tassen uitgepakt. Rond 13 uur kwam michiel langs om even wat te bespreken en samen boterhammetje te eten. Moeilijkheid is dat Rosa van 12 tot 18 uur werkt en daardoor zou Michiel haar nooit zien, want hij is pas rond 19 uur thuis elke avond. Beetje schipperen dus en omdat ze ons nog niet zo goed kent is het wel even spannend of het allemaal gaat werken. Vooral hoe we moeten omgaan met geld (voor deze mensen is 10 euro al heel veel geld) en om dan rosa te vragen om om boodschappen te gaan, is misschien beetje te veel gevraagd...

Daarbij komt dat we nog een hoop moeten regelen: betalen van rekeningen, huurcontract, beveiligingscontract, verblijfsvergunning en werkvergunning voor Michiel (En hopelijk ook voor mij en tobias vrij snel daarna).

Ons huis in Kenia, ik voel me net Karin Blixen (zie film Out of Africa, die is gefilmd in originele huis). Ons huis is waarschijnlijk in zelfde tijd gebouwd, wat wel betekent dat de douche zijn beste tijd écht wel heeft gehad! Maar verder is het wel romantisch, met giga tuin. Nog geen aapjes gezien trouwens, wel ibissen in de tuin...

Nadat michiel was vertrokken (en mij even afgezet had bij yaya center voor supermarkt) boodschappen gedaan en wat dingen gehaald die rosa nodig had en verder huis ingericht en zaken geregeld en.... tassen gepakt voor volgende ochtend. Want om 8 uur gaat mijn vlucht morgenochtend naar Nederland! (6 uur in de auto naar vliegveld).

Onze kippetjes, alleen eieren hebben we nog niet gezien, maar ik denk dat de guards ze meenemen.... moeten we maar even over kletsen met ze, want dat is niet de bedoeling.....

Savonds samen lekker gegeten bij Mediteraneo, de Italiaan van Nairobi... en toen voor het eerst slapen in het huis. Ik vond het nog wel beetje spannend, schrok van elk geluid, maar uiteindelijk toch in slaap gevallen, ik zal er maar aan moeten wennen denk ik.